Als kind verlang je naar aandacht, warmte en erkenning. Niet alleen praktisch, maar vooral emotioneel: iemand die je ziet, hoort, troost. Wanneer dat ontbreekt – zonder dat er iets ogenschijnlijk ernstigs gebeurde – kun je tóch levenslang de gevolgen dragen.
Dit wordt ook wel emotionele verwaarlozing genoemd: een stille vorm van jeugdtrauma die pas veel later tot uiting komt. In relaties. In je zelfbeeld. Of in een vaag gevoel van leegte dat je niet kunt plaatsen.
Wat is emotionele verwaarlozing?
Emotionele verwaarlozing bij volwassenen vindt meestal zijn oorsprong in de kindertijd. Het gaat over situaties waarin een kind structureel tekortkomt aan empathie, ruimte voor emoties of troost – zonder dat dit per se met ‘foute’ ouders te maken heeft.
Ouders die zelf geen ruimte hadden voor gevoel, geven dat onbewust door. Het gaat niet om wat er gebeurde, maar om wat je miste:
- Je verdriet werd weggewuifd
- Je boosheid werd niet serieus genomen
- Je aanpassing werd verward met “braaf zijn”
Dat is geen hard trauma, maar een subtiel, diepgaand gemis. Een affectieve leegte die zich later uit in onzekerheid, perfectionisme of afstand tot je eigen gevoel.
Gevolgen van emotionele verwaarlozing in je volwassen leven
Misschien herken je dit:
🔸 Je voelt je vaak leeg, moe of ‘afgesneden’ van je emoties
🔸 Je zoekt bevestiging van anderen, maar het lijkt nooit genoeg
🔸 Je bent zorgzaam voor anderen, maar streng of kil naar jezelf
🔸 Je functioneert prima, maar voelt je innerlijk tekortschieten
Deze signalen komen vaak voor bij mensen met chronisch emotioneel gemis. Je hebt als kind geleerd om je aan te passen, emoties te onderdrukken en je behoeften op de achtergrond te zetten. En dat neem je – meestal onbewust – mee in je volwassen leven.
Het drama van het begaafde kind
De Zwitserse psychoanalytica Alice Miller beschreef in Het drama van het begaafde kind hoe gevoelige, empathische kinderen leren aanvoelen wat de omgeving nodig heeft. Ze passen zich aan om liefde te behouden, ten koste van hun eigen gevoelens.
Het ‘begaafde’ kind wordt daardoor vaak onzichtbaar in wie het echt is. In therapie zien we hoe dit leidt tot een diep verankerde innerlijke leegte, vaak zonder duidelijke oorzaak. Een vorm van emotionele verwaarlozing die jarenlang onder de radar blijft.
Therapie bij jeugdtrauma of emotioneel gemis
In mijn praktijk zie ik mensen die zeggen:
“Ik had geen slechte jeugd, maar iets klopt er niet. Ik voel me vaak leeg, onzeker of te verantwoordelijk.”
Samen onderzoeken we:
- Hoe jij bent geworden wie je nu bent
- Welke beschermingsmechanismen ooit nodig waren
- Wat je vandaag belemmert om écht contact te maken met jezelf
We werken met de principes van Gestalttherapie en lichaamsgerichte aandacht. Niet om het verleden opnieuw te beleven, maar om in het hier-en-nu te ervaren wat jij nodig hebt. Je leert voelen, benoemen, begrenzen – soms voor het eerst.
Herstellen van emotionele verwaarlozing
Herstel begint met erkenning. Niet om jezelf te ‘fixen’, maar om eindelijk te erkennen dat wat je voelde echt was.
In therapie ontstaat ruimte voor wat je ooit moest wegstoppen: verdriet, boosheid, verlangens. En vooral: jouw behoefte om wél gezien te worden.
Therapie bij jeugdtrauma of emotioneel gemis kan je helpen om stap voor stap terug te keren naar jezelf – met meer mildheid, zelfkennis en innerlijke rust.
Voel jij een leegte die je niet goed kunt plaatsen?
Misschien is het tijd om te onderzoeken wat jouw gevoel je probeert te vertellen. Je bent welkom in mijn praktijk voor een kennismakingsgesprek van 1,5 uur.
📩 Neem contact op
📞 Bel 06-24225980
🌐 Of lees meer over Gestalttherapie bij Martine Hage
